Uit den ouden doos: Onze leermeesters.
Kijk ik op de site van vv. Limmen en zoek naar alle trainers die Limmen heeft gehad, dan constateer ik dat ik er slechts 4 niet als trainer heb gehad. Over de heren Hooijdonk ,Broedersz, Rootring en Molenkamp heb ik dus geen ervaring hoe zij als trainer waren. Alleen Cor Broedersz heb ik gekend. Is in een kleedkamer aan een hartaanval veel te jong overleden.
Mijn eerste trainer is dus Piet Haanraads uit heiloo, die ook de junioren toen training gaf, waar ik in speelde. Vervolgens Rein Deinum die mij liet debuteren in het eerste tegen Willy Corstanje van Zeevogels. Later in de zaal speelden we tegen zijn zoon Arthur. Trainer Rein bepaalde eigenlijk niet zelf de opstelling. Dat deed de elftalcommissie en ook wel de aanvoerder. Hoe verzin je het! Geen trainer zou dat nu pikken. Henk Kramer volgde hem op. Hij als oud keeper van Alkmaar'54 had een betere kijk op het spelletje. Was ook niet te beroerd om te helpen bij het bouwen van het nieuwe complex in 1969. Hij werkte ook bij de post en voorzag alle spelers van post- elastiekjes om de kousen omhoog te houden.
Daarna kwam Ab Krul van Alkmaarse boys naar Limmen.Een man waar je tegenop keek. Goeie trainer die de " oudjes" naar het 2e zette. Na " Ome Ab" kwam de gedreven Ilias Iliopoulos. Twee keer is hij trainer van de club geweest. Afbericht voor een training was er niet bij. Resultaat; in 1978 kampioen. Toen naar de derde klas en een jaar later mocht Hans Ursem de scepter over de selectie zwaaien. De jonge trainer verruilde de junioren voor de senioren. Totaal 6 jaar.
Ton Duin uit Heemskerk was zijn opvolger en maakte Limmen kampioen zodat ,voor het eerst in de historie , we de 2e klasse in mochten. Ton vertrok naar de Kennemers voor een blanco te tekenen contract. Paul Egner heeft het daarna maar één jaar weten vol te houden en vertrok naar het " van Nispen" uit de Zilk. Was een geziene persoon bij de dames. Onberispelijk geknipt. Rob Klijn was ook geen succes als trainer. Had wel een redelijke staat van dienst maar had weinig overwicht. Werd "oei" genoemd en rookte gauloises langs de lijn met 1 knie op de grond. Na Rob kwam Han Eshuys. In 2 periodes van 2 jaar wist Han het te presteren om 3 keer te degraderen . Han had weinig mazzel. De oude garde vertrok en er was weinig aanwas. Daarna kwam Hans Reynders van Uitgeest als speler- trainer. Dat heeft een paar wedstrijden geduurd voordat de KNVB hem terugfloot . Na Hans was Ruud Donker de trainer. Hij had zijn schoenen ( tijdelijk) aan de wilgen gehangen en werd kampioen. Ernst Ranzijn nam het van Ruud over en wist ternauwernood de degradatie te ontlopen middels 4 beslissingswedstrijden. Zijn opvolger Han Eshuys kon dat toen niet voorkomen. Peter Gerrits ( type Dick Advocaat ) uit Beverwijk was een prima trainer maar kon toch ook geen potten breken. Hij brak overigens bijna zelf in een wedstrijd tegen de koninklijke HFC. Een hoge bal richting dug- out dacht hij te vangen. Een toegesnelde speler dacht hetzelfde en kijkend in de lucht was het een frontale botsing. Boem, daar lag hij. We kregen daarna een trainer die meer entertrainer was.
Gezelligheid troef bij Jan Oldenhove, die naast trainer ook veel voor de jeugdveiling deed. Het eerste jaar van zijn opvolger Sem Wokke was een jaar om rond te kijken wat voor vlees er in de kuip was. Sem werd jaars daarna kampioen tegen DTS. Jos van Veelen was zijn terechte opvolger. Eerder was Jos al eens jeugdtrainer geweest. Hetzelfde verging Everard Luijckx. Na 4 jaar de jeugd van Limmen mocht hij de selectie onder handen nemen. Helaas was de beslissende wedstrijd tegen de " boys" een desillusie . Zijn opvolger Jurg Bosman was toen de trainer van de Alkmaarders . In Limmen heeft Jurg goed werk afgeleverd, echter een prijs zat er niet in. In dit coronatijdperk stond Limmen 4e met kans op een prijs. Helaas. Sem gaat nu zijn tweede periode in als hoofdtrainer. Ouderen stoppen en de jeugd krijgt alle kans. Op naar de volgende competitie. Ik kan niet wachten .( Willem Koot)
Sem Wokke
