ALIAS DE KEIN,
Kipchoge Keino (80), de atleet uit Kenia, winnaar van 3000 en 5000 m is de man waarnaar hij vernoemd is door zijn goede vriend Aad (Jelle) Dekker. We hebben het over Gerrit of Gerard Tuyn,net 70, enig kind van vader Tuyn en moeder Tjipjes. Nooit getrouwd geweest maar wellicht wel een keer "stout" geweest. In zijn jonge jaren met de uitgeester kermis waren er meisjes als Ria P. en Marjan v d B. Maar dat werd niks. De liefde van zijn leven werkte net als hij bij Driessen. Zij vertrok naar Nieuw- Zeeland en op Schiphol gaf hij haar ,met tranen in zijn ogen, een zilveren hartje.Toch is hij altijd alleen gebleven. " ik ben echt een man om alleen te zijn, want ik heb het veel te druk" aldus Gerrit. Op de maandag moet hij wandelen, dinsdag werkt hij bij de groenploeg op het kerkhof, woensdag in zijn volkstuin, donderdag vissen en voer halen voor zijn beestjes. Vrijdagochtend is hij in de weer als krijtlijnentrekker voor de vv.Limmen ( nu even niet). Als we daar om 9 uur aan de koffie zitten met een man of 11, dan zitten we met smart op hem te wachten. Vertelt hij weer een geloofwaardig verhaal, wat hij ter plekke zit te verzinnen. Heeft het vaak over zijn laatste jaar bij Limmen en dat hij naar meervogels gaat om Roel Walsari de kneepjes van het lijnen trekken te leren Hij heeft zelfs een sjaal van de koeten. De overloper. Soms gelooft hij zijn eigen verhaal. Vertelde hij een keer dat er een viswedstrijd op het strand in Bakkum was. Niemand geloofde hem en de enige die er wel was , dat was hijzelf. Hilarisch natuurlijk. Op zaterdag gaat hij naar "zijn" kleinkinderen kijken. Opa Gerrit heeft dan altijd wel wat in petto voor de kleinkinderen van zijn goede vriendin. Op zondag gaat hij, of vissen, of voetbal kijken, of op tv schaatsen of wielrennen kijken. Wel had Gerrit een mooie stijl met schaatsen in vroegere jaren. Hij werd door Ari Krom en Klaas Min ( nestors) wel het grote talent genoemd. Niks geworden dus. Op de Meent valt hij alleen nog op door zijn stijl, maar niet door zijn snelheid. Met voetbal had hij een geweldig linker been. Alleen het andere been wilde niet. Biljarten doet hij ook vaak in Vredeburg. Laatst kwam er een lid bij en speelde hem volledig van het laken. Met vissen doet hij het wel redelijk en bracht het tot de Nederlandse kampioenschappen. Toch stond hij met open mond te kijken hoe ondergetekende een delftsblauw bord voor toverde als winnaar van de federatiekampioenschappen in 2013. Lachen toch? Zo ziet U maar dat we het met een druk baasje te maken hebben. Is hij aan het wandelen en bel ik dat de koffie klaar staat, dan krijg ik alleen te horen wat hij de hele dag nog moet doen. Geen tijd voor koffie. Als ik een berichtje stuur met een of andere vraag, krijg ik zelden antwoord. Geen tijd zeker. Alle gekheid op een stokje. We hebben het hier over een zeer aimabel figuur en iemand die men niet gauw zal vergeten als je een keer kennis met hem heeft gemaakt.
1 Tip van mij; geloof minder dan de helft wat hij zegt.
Dit alles is geschreven met een dikke knipoog. (Willem Koot)
