De voorzitters door de jaren heen
Gedurende het vijfenzeventigjarig bestaan van de voetbalvereniging Limmen werd de functie van voorzitter bekleed door de volgende personen:
N. de Groot juni 1931 - 1935
Jb. Dekker februari 1935 - oktober 1935
C.J. Admiraal oktober 1935 - maart 1939
P.J. Pepping maart 1939 - juni 1967
J. Rietveld juni 1967 - mei 1973
N. Metselaar mei 1973 - juni 1979
P. Alders juni 1979 - juni 1984
F. Nijman juni 1984 - augustus 1985
A. Smit augustus 1985 - augustus 1988
A. Hoek augustus 1988 - oktober 1990
S. Admiraal oktober 1990 - september 2006
N. Beentjes september 2006 - 2016
M. Dingerdis oktober 2016 - heden
Globaal overzicht van de eerste 60 jaar V.V. Limmen
Nadat in de jaren 20 al enkele voorzichtige pogingen waren gedaan, staat 4 mei 1931 genoteerd als de officiële oprichtingsdatum van onze voetbalclub. Capelaan De Rooij nam toentertijd het initiatief om de gemeente Limmen van een echte voetbalclub te voorzien. Hij doopte zijn geesteskind met de naam Oranje-Wit. Als onderafdeling van de Sint Jozefgezellen werden de eerste fundamenten van de voetbalvereniging gelegd.
Onder de bezielende leiding van voorzitter N. de Groot, secretaris J.N. Stuifbergen en penningmeester C. Weijers begon Limmen aan de weg te timmeren. Drie jaar nadat Oranje-Wit het levenslicht had gezien, kon het eerste kampioenschap worden begroet. Op de accommodatie aan de Hogeweg (het huidige trainingsveld) werd Oranje-Wit in 1934 kampioen.
Door dit aansprekende resultaat groeide het enthousiasme binnen onze vereniging hoewel bestuurder zijn van Oranje-Wit in die dagen geen pretje was. De bodem van de schatkist was in die dagen regelmatig in zicht. Slechts door financiële steun van de kerk kon Oranje-Wit de eindjes aan elkaar knopen. Legendarisch in dat kader was de inbreng van pastoor De Wolf. In 1934 kocht hij uit eigen middelen het terrein aan de Hogeweg aan!
Tijdens de crisisjaren worden er in het bestuur van Oranje-Wit enkele mutaties doorgevoerd. C.J. Admiraal (de vader van de latere voorzitter Siem Admiraal), die de voorzittershamer tussen 1935 en 1939 ter hand had genomen wordt afgelost door de heer Pepping. Omstreeks deze tijd kreeg Oranje-Wit het vriendelijke doch dringende verzoek van de KNVB een naamswijziging te doen plaatsvinden. In Dordrecht speelde immers een ploeg met dezelfde naam en deze club had de 'oudste rechten'. Vanaf 1939 ging Oranje-Wit door het leven als R.K.V.V. Limmen.
Hoewel tijdens de oorlogsjaren de voetbalactiviteiten op een laag pitje werden gezet, kon Limmen toch een kampioen begroeten. Junioren A verrichtte in 1944 dat huzarenstukje. In 1947 krijgt Limmen een uitgelezen mogelijkheid voor het eerst in haar bestaan naar de KNVB te promoveren. De beslissingswedstrijd tegen Berdos (voor ruim 3000 toeschouwers) gaat echter met 3-0 verloren. Een jaar later kan de vlag wel in top. Onder leiding van trainer Rootring wordt Limmen in 1948 kampioen van de eerste klasse Noord-Holland.
Intussen groeit Limmen ook uit zijn jasje vandaan - men moet op zoek naar een nieuwe locatie. Bij de start van het seizoen '49-'50 wordt naast het terrein aan de Hogeweg ook het veld aan de Dusseldorperweg in gebruik genomen. In 1951 komt er een nieuwe loot aan de Limmen stam. Onder de inspirerende leiding van Jan Haanraads, Bertus Baars, Jozef Hageman en Jan de Rooij krijgt Limmen een volwassen jeugdafdeling.
Het eerste elftal, dat acht jaar lang met wisselend succes in de KNVB had geopereerd, moet in 1956 een stapje terug naar de afdeling. Gelukkig blijft dit verblijf tot een jaar beperkt, want onder leiding van de weer teruggekeerde J. Rootring wordt het verloren gegane terrein razendsnel teruggewonnen. In deze tijd rolt ook het eerste clubblad van de persen. Onder redactie van Jan Haanraads komt de Oranje-Bode bij alle leden van Limmen in de bus. In 1960 kan Limmen het andermaal niet bolwerken in de KNVB. Degradatie is aan het eind van de rit andermaal een feit. In 1962 wordt voorzitter Pepping uitgebreid in de bloemetjes gezet. Hij fungeert dan 25 jaar als voorzitter van de vereniging. Pepping, wiens naam als een rode draad door de rijke historie van Limmen loopt, wordt vooral geroemd om zijn ongelooflijke inzet voor Limmen en zijn bescheidenheid.
Ondertussen krabbelt het eerste elftal weer op. In 1964 is de ploeg in de hoogste klasse van de afdeling een klasse apart. Vier wedstrijden voor het einde van de competitie is de buit al binnen en de terugkeer naar de KNVB een feit. In 1967 vindt voorzitter Pepping dat zijn tijd als voorzitter voorbij is. Na 28 (!) jaar neemt de heer Rietveld de taak van voorzitter over. Met het eerste elftal blijft het voor de wind gaan. In het seizoen '67-'68 stuurt Limmen aan op een beslissingswedstrijd tegen SVW '27. Op zondag 28 april wordt voor meer dan 6000 nieuwsgierigen een waar titanengevecht geleverd in de Alkmaarse Hout, de thuishaven van AZ '67. In de laatste minuut van de wedstrijd komen de Heerhugowaarders als winnaar uit de strijd.
Toch heerst in die dagen volop optimisme. De plannen voor een nieuwe accommodatie zijn ontvouwd en de 'kenners' binnen de voetbalvereniging reppen over een gouden lichting junioren, die in aantocht is. 29 augustus 1970 is een gedenkwaardige dag voor voetbalvereniging Limmen. Die dag verhuist de gehele vereniging namelijk van het terrein aan de Dusseldorperweg naar sportpark Dampegheest. De toenmalige burgemeester Molhoek verricht de opening van de fraai geoutilleerde complex. De aftrap van de openingswedstrijd wordt verricht door kapelaan Van der Stap. In sportief opzicht telt Limmen dat jaar niet echt mee. Ondanks ontluikende talenten als Peter Dekker, Willem Koot, Ber Dekker en Sem Wokke belandt de ploeg van trainer Henk Kramer op een bescheiden negende plaats in de eindrangschikking.
Doordat Limmen op een nieuw terrein gaat voetballen ziet ook een ander fenomeen het levenslicht. De legendarische ere voorzitter Piet Pepping schenkt Limmen de Zilveren Tulp. Ieder jaar zal door een aantal clubs om dit kleinood worden gestreden. Het daaropvolgende jaar zwaait Ab Krul de scepter over het eerste elftal. De oefenmeester die zijn sporen in de trainerswereld al ruimschoots heeft verdiend, kent met zijn ploeg een stroeve start. Limmen belandt zelfs halverwege het seizoen op de onderste (degradatie)stek, maar krabbelt de tweede seizoenshelft voorbeeldig op. Een positie in de top is niet meer voor Limmen weggelegd, maar niettemin verrassen de oranje-witten met enkele verrassende uitslagen.
LSVV, op dat moment de belangrijkste gegadigde voor de titel, bijt in Limmen met 3-0 in hef stof.
De meest tot de verbeelding sprekende zege wordt echter op de laatste speeldag behaald. Meervogels, met SVW '27 volop gewikkeld in de strijd om de titel, wordt door Limmen koud gedoucht. Een late treffer van Willem Koot schiet de titelaspiraties van onze oosterburen aan flarden. SVW'27 is lachende derde en verovert de titel in de vierde klasse.
Bij de aanvang van het seizoen '72-'73 heerst er een optimistische stemming in het Limmen-kamp. Het jeugdige talent Peter Dekker is teruggekeerd van een avontuur bij Telstar en ook Cees de Winter (in de krantenkolommen aangeduid als de meest populaire en intelligentste voetballer van de oranje-witten) is weer fit na een slepende liesblessure. Limmen schiet dat seizoen clan ook voortvarend uit de startblokken vandaan. Bij het ingaan van de winterstop komt de klad in de prestaties van Limmen. LSVV blijkt uiteindelijk over de langste adem te beschikken en eist de titel voor zich op.
Toch hebben de prestaties van Limmen de ogen van de scouts geopend. Sem Wokke, de dekselse spits van Limmen weet zich in de belangstelling van het 'grote' AZ â??67. Aan het einde van deze voetbaljaargang slagen de Alkmaarders er daadwerkelijk in Wokke bij Limmen los te weken. Zonder Sem Wokke kent Limmen in het seizoen '73-'74 een seizoen zonder echte uitschieters naar boven en beneden. De belangrijkste mutatie vindt uiteindelijk plaats in de trainersstaf. Ab Krul is op zoek naar een nieuwe uitdaging en denkt die bij Alkmaarse Boys te kunnen vinden. Vanuit de eigen gelederen wordt bij Limmen Ilias lliopoulos doorgeschoven. De gedreven trainer durft de uitdaging met het eerste elftal van Limmen aan. Het eerste jaar dat lliopoulos als hoofdtrainer fungeert, maakt Limmen een bevredigend seizoen door. De Foresters blijkt dat jaar echter een klasse apart. Limmen eindigt uiteindelijk op een derde plaats op eerbiedwaardige afstand (10 punten) van de kampioen uit Heiloo.
In het seizoen '75-'76 moest Limmen alle zeilen bijzetten om het vierdeklasseschap te prolongeren. Pas een wedstrijd voor het einde van de competitie is Limmen definitief in veilige haven. In een doelpuntrijke wedstrijd houdt Limmen Kolping Boys met 4-3 aan de verkeerde kant van de score. Dit seizoen doet wel het begrip sponsoring zijn intrede. J. Beers, J. Peeters en A. Schneider voorzien de selectie van Limmen van tenues en trainingspakken.
Ilias lliopoulos vond dat Limmen zich in '76-'77 moest gaan mengen in de race om het kampioenschap. Die sluimerende aspiraties werden echter teniet gedaan door AFC '34. De ambitieuze Alkmaarders die kosten noch moeite besparen de beoogde doelen te bewerkstelligen, hadden het ontzettend moeilijk in Limmen maar wisten mede met behulp van de scheidsrechter Limmen in eigen huis af te troeven. Aan het bekertoernooi hield Limmen dat seizoen geen al te prettige herinneringen over. Het Amsterdamse SDW leerde Limmen de les: 9-0!
30 april 1978 is echter een datum die gouden letters in historie van Limmen wordt bijgeschreven. Die dag behaalt Limmen na veertien jaar vierdeklassevoetbal de titel binnen. Dat kampioenschap heeft overigens heel wat voeten in aarde. Limmen is gedurende het gehele seizoen in een heroïsche strijd gewikkeld met Egmondia. Aan de top verwisselen Limmen en Egmondia bijna wekelijks van positie. Limmen blijkt uiteindelijk toch over de langste adem te beschikken. Dan moet wel de thuiswedstrijd tegen Kolping Boys met een gelijk spel worden afgesloten. Het tot in de toppen van de tenen gemotiveerde Limmen voorziet de bloemendagen dat jaar van een extra dimensie door Kolping Boys bijkans onder de voet te lopen. Gerard Glas, Sjaak Koot en Willem Koot verschaffen Limmen bij rust al een 3-0 voorsprong. Na rust bepaalt Sjaak Koot de eindstand op 4-0, alvorens spelers, begeleiding en supporters zich massaal in het feestgewoel storten. Toch neemt Limmen aan het eind van het seizoen afscheid van zijn succesvoile oefenmeester Iliopoulos. De trainer van Griekse komaf vindt het na vier jaar welletjes en gaat zijn geluk bij Zeevogels beproeven. De rentree van Sem Wokke blijft helaas maar tot een jaar beperkt. Wokke, met zestien voltreffers een van de belangrijkste pijlers onder het kampioensteam, verruilt het tricot van Limmen voor dat van ADO '20.
De rentree in de derde klasse verloopt in eerste instantie voorspoedig. Onder leiding van Hans Ursem wordt het eerste puntje bij SRG weggesleept. Voor de kermiswedstrijd tegen ADO '20 trekt een enorme supportersschare naar Dampegheest. De Heemskerkers sluiten het beladen duel of met 2-1 overwinning. Met Limmen wil het niet echt vlotten dit seizoen, maar op de laatste speeldag weet Limmen het vege lijf te redden. Een 2-0 overwinning op Alkmaarse Boys is voldoende voor prolongatie. Dirk Admiraal en Sjaak Koot, goaltjesdief bij uitstek, tekenen voor de doelpunten.
Ook in het seizoen '79-'80 is Limmen hevige strijd gewikkeld met het degradatiespook. Opnieuw weet Limmen zich op de laatste speeldag veilig te stellen en ook nu fungeert Alkmaarse Boys als tegenstander. In een tumultueuze wedstrijd trekt Limmen met 2-1 aan het langste eind. Het seizoen '80-'81 staat in het teken van de ommekeer. Van degradatie-kandidaat groeit Limmen tot een gevreesd subtopper. Dit is niet in de laatste plaats te danken aan de inbreng van de aanwinsten Ruud en Harry Donker die zich alras tot gereputeerde voetballers ontwikkelen. Hoewel Limmen dit seizoen lang in de kopgroep bivakkeert, gaat IVV er met de titel vandoor. In het vierde en laatste jaar dat Hans Ursem de scepter zwaait over het eerste elftal van Limmen bevestigen de oranje hemden andermaal hun status van subtopper. Dit seizoen blijkt Alcmaria Victrix echter over een schier onklopbaar elftal te beschikken. Limmen slaagt er weliswaar in twee punten uit het hol van de leeuw weg te slepen, maar slaagt er niet meer in het gat met de koploper te dichten.
Onder leiding van Ton Duyn kent Limmen in het seizoen '82-'83 een rampzalige start. Naarmate het seizoen vordert, herstelt Limmen zich uitstekend. De ongenaakbare koploper Hollandia (met ene Okko Tabois in de gelederen!) loopt in Limmen tegen zware averij op. Uiteindelijk raken Limmen, Hollandia en OSV verwikkeld in een uiterst spannende race om de titel. Hollandia heeft uiteindelijk de langste adem, maar de tweede plaats van Limmen opent nieuwe perspectieven.
In de competitiejaargang '83-'84 ken Limmen niet voldoen aan de hooggespannen verwachtingen. Maandenlang verkeert Limmen onder de degradatiestreep. De uitstekende sfeer en saamhorigheid staan toch borg voor het feit dat Limmen zich kan handhaven. Gerard Glas voorziet zijn lange voetbalcarriere van een waardig slot. Met zijn winnende treffer in de uitwedstrijd tegen Volendam loodst hij, in eendrachtige samenwerking met de formidabel keepende Willem Veldt, Limmen in veilige haven. Ook Willem Koot zet na dat seizoen een punt achter zijn imposante voetbalcarriere.
In het seizoen '84-'85 bereikt Limmen een nieuwe mijlpaal in haar bestaan. Dat jaar kneedt trainer Ton Duyn samen met de gedreven geleider Piet Donker Limmen tot een kampioenselftal. Limmen weet een goed draaiend collectief rendabel te koppelen aan scorend vermogen. Het resultaat mag er zijn. Vanaf de achtste speeldag staat Limmen aan de leiding en staat die koppositie vervolgens niet meer af. De nieuwkomers Okko Tabois en Frank Donker worden moeiteloos ingepast. Drie competitieronden voor het einde kan Limmen de titel al in de wacht slepen, in de uitwedstrijd tegen WGW loopt voor Limmen en haar talrijke supporters uit op een anticlimax (3-0 verlies), maar een week later kan Limmen de champagneflessen wel ontkurken. Middels een benutte strafschop van Ruud Donker verkrijgt Limmen het laatst benodigde punt en wordt onbereikbaar voor de concurrentie.
Het debuut van Limmen in de tweede klasse mag er zijn. Op de dag dat Joop Zoetemelk de wereldtitel op de weg verovert, brengt Limmen haar supporters eveneens in vervoering. JOS ondervindt de kracht van Limmen aan den lijve. Met maar liefst 5-0 worden de Amsterdammers aan de zegekar gebonden. De oranjewitten ontpoppen zich tijdens het debuutjaar als een goede middenmoter en besluiten het seizoen op een bevredigende vijfde stek. De meeste waardering oogst Limmen met een sprankelende 5-O.overwinning op 'buur' Vitesse '22. De samenwerking tussen Paul Egner en Limmen blijft echter tot een jaar beperkt. Zijn opvolger wordt Ilias lliopoulos, onder wiens inspirerende leiding Limmen in de jaren zeventig successen oogstte. Het eerste seizoen bij het hernieuwde bewind van de Griekse trainer stijgt Limmen naar grote hoogte. Een fantastisch jaar levert Limmen uiteindelijk een tweede plaats in de tweede klasse op. Het beste resultaat dal het eerste elftal van Limmen ooit heeft neergezet! Limmen blijkt echter niet in staat dal hoge niveau te bestendigen.
In het seizoen '87-'88 wordt Limmen geconfronteerd met degradatievoetbal. Op de laatste speeldag blijkt Limmen toch over stalen zenuwen te beschikken. Na een zenuwslopende ontmoeting met JOS is het 0-0 gelijke spel! Precies genoeg voor het behoud van de status van tweedeklasser, waardoor trainer Iliopoulos met opgeheven hoofd afscheid kan nemen. Afscheid neemt ook Peter Dekker. Na een uiterst succesvolle loopbaan draagt Limmens laatste man zijn taak over aan de jongere garde. Rob Klijn, afkomstig van LSVV, wordt de nieuwe trainer. Mede door de verscherpte degradatieregeling hikt Limmen lange tijd lagers degradatie aan. Toch weet Limmen het weer te fiksen. In een waarlijk prachtig voetbalgevecht met Vitesse. Na een schijnbaar kansloze 3-0 achterstand recht Limmen de rug. Limmen wint de Derby alsnog met 4-3.
Het seizoen '89-'90 lijkt Limmen zich te verzoenen met een verplicht stapje terug. Bijna het gehele seizoen huist Limmen onder de rode streep. Pas in de slotfase van de competitie slaagt de ploeg van Rob Klijn erin de nodige punten te vergaren. Het puntentotaal blijkt aan het eind van de rit voldoende om een beslissingsduel uit het vuur te slepen. Zoals de oudere generatie veelal refereert aan de beslissingsmatch tussen Limmen en SVW'27, zo zal bij de jongere generatie deze beslissingswedstrijd tussen Limmen en Zaandijk in het geheugen staan gegrift. In een heroisch middagje voetbal, met Limmen speler Frank Donker in een absolute hoofdrol, weet Limmen het verblijf in de tweede klasse te verlengen. Zaandijk moet na de 5-3 nederlaag terug naar de derde klasse.
Helaas bleek het uitstel van executie. Mede door het wegvallen van enkele geroutineerde krachten werd Limmen uitgerekend in het jubileumjaar met degradatie geconfronteerd. Het enthousiasme waarmee toenmalig trainer Han Eshuijs bij onze club aan de gang is gegaan, geeft ons in ieder geval weer hoop voor de toekomst. Soms moeten we een stap achteruit doen, alvorens we er twee vooruit kunnen doen!
dit is de geschiedenis t/m seizoen 90-91....
